mylocalsydney.com
โพธินันทะ [1] ประวัติพระภิกษุเว่ยหล่าง ๏ โศลกธรรม บรรยายจากหน้าปกสารบัญ [2] เราจะอธิบายหลักธรรมระบอบนี้โด้โดยวิธี ต่าง ๆ ตั้ง ๑๐, ๐๐๐. (หนึ่งหมื่น) วิธี แต่ว่าคำอธิบายทั้งหมดนั้น อาจจะลากให้หวนกลับ มาสู่หลักดุจเดียวกันได้. ฯ ชีวประวัติ พระสังฆปริณายกองค์ที่ ๖ [3] พระเว่ยหล่าง มหาครูบา (หุยเล้งไต้ซือ), เดิมเป็นชายหนุ่ม ผู้มีความกตัญญู ตัดฟืนขายเลี้ยงมารดา. ได้ฟังเขาสวด "วัชระ ปรัชญาปารมิตาสูตร" ถึงตอนที่ว่า "จิตเกิดอย่างไม่ติด" แล้ว ใจลุกโพลง! สว่างไสวในพระพุทธธรรม, อายุ ๒๔ ปี ได้รับการ ถ่ายทอด บาตร-จีวร-สังฆาฏิ-ธรรมของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป้นพระสังฆปรินายกองค์ที่ ๖ (ถ้านับตามสายจากอินเดียลงมา ต้องนับเป็นอันดับที่ ๓๓) ได้ฟังโศลกของครูชินเชา (ซิ่งซิ่ว) ก็รู้ว่ามีปัญญาเพียงแค่รู้แจ้งอนัตตา คือโลกียธรรมเท่านั้น. โศลก ของเว่ยหล่าง เข้าถึงสุญตาคือโลกุตรธรรมไปแล้ว. มีโศลกของ พระสังฆปริณายกองค์ที่ 5 (ฮ้งยิ้มมหาครูบา). ท่านอุบาสก เว่ยหล่างได้รับบาตร-จีวร-สังฆาฏิ-ธรรมแล้ว โอ... อมิตาพุทธ! ต้องรีบหนีภัย ไปอยู่กับพวกพรานในป่าทึบนานถึง ๑๕ ปี. ท่าน ถือมังสวิรัติ ไม่เสพเนื้อสัตว์ ยามจนมุมเข้าก็เดินสายกลาง คือ เอาผักลงไปอาศัยต้มในหม้อเนื้อของพวกพรานป่า แล้วก็กิน แต่ผักนั้นล้วน ๆ เป็นตัวอย่างของผู้ถือมังสวิรัติด้วย "ฉันผักใน จานเนื้อ" พระเจ้าจักรพรรดินีบูเช็กเทียง มอบให้ราชเลขาธิการ ชื่อ "โง้วฉุ่นเท่ง" นำพระราชสาสน์และบาตรไพฑูรย์และสิ่ง ของอื่น ๆ ไปถวาย อ้างอิง [ แก้ไข] ↑ หนังสือจัดพิมพ์เฉพาะกิจชมรมธรรมทาน โดย ธีรทาส (ตำนานโรงเจ) ↑ เล่มที่ ๒ หนังสือชุด ศิษโง่ไปเรียนเซ็น ↑ หนังสือธรรมทานเรื่องศิษย์โง่ไปเรียนเซ็น เล่ม 1 (ณ.
ภาษาปัญจาบ [ แก้ไข] รากศัพท์ [ แก้ไข] จาก ภาษาอาหรับ تَصْوِير ( ตัศวีร) คำนาม [ แก้ไข] ਤਸਵੀਰ ( ตสวีร) ญ. ( ศาหมุขี تصویر ) รูป ภาพ
ร ร ญ ส – ร ร อัส สั ม ชั ญ อุบลราชธานี
Борьба - วิกิพจนานุกรม
โพธินันทะ [1] ประวัติพระภิกษุเว่ยหล่าง ๏ โศลกธรรม บรรยายจากหน้าปกสารบัญ [2] เราจะอธิบายหลักธรรมระบอบนี้โด้โดยวิธี ต่าง ๆ ตั้ง ๑๐, ๐๐๐. (หนึ่งหมื่น) วิธี แต่ว่าคำอธิบายทั้งหมดนั้น อาจจะลากให้หวนกลับ มาสู่หลักดุจเดียวกันได้. ฯ ชีวประวัติ พระสังฆปริณายกองค์ที่ ๖ [3] พระเว่ยหล่าง มหาครูบา (หุยเล้งไต้ซือ), เดิมเป็นชายหนุ่ม ผู้มีความกตัญญู ตัดฟืนขายเลี้ยงมารดา. ได้ฟังเขาสวด "วัชระ ปรัชญาปารมิตาสูตร" ถึงตอนที่ว่า "จิตเกิดอย่างไม่ติด" แล้ว ใจลุกโพลง! สว่างไสวในพระพุทธธรรม, อายุ ๒๔ ปี ได้รับการ ถ่ายทอด บาตร-จีวร-สังฆาฏิ-ธรรมของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป้นพระสังฆปรินายกองค์ที่ ๖ (ถ้านับตามสายจากอินเดียลงมา ต้องนับเป็นอันดับที่ ๓๓) ได้ฟังโศลกของครูชินเชา (ซิ่งซิ่ว) ก็รู้ว่ามีปัญญาเพียงแค่รู้แจ้งอนัตตา คือโลกียธรรมเท่านั้น. โศลก ของเว่ยหล่าง เข้าถึงสุญตาคือโลกุตรธรรมไปแล้ว. มีโศลกของ พระสังฆปริณายกองค์ที่ 5 (ฮ้งยิ้มมหาครูบา). ท่านอุบาสก เว่ยหล่างได้รับบาตร-จีวร-สังฆาฏิ-ธรรมแล้ว โอ... อมิตาพุทธ! ต้องรีบหนีภัย ไปอยู่กับพวกพรานในป่าทึบนานถึง ๑๕ ปี. ท่าน ถือมังสวิรัติ ไม่เสพเนื้อสัตว์ ยามจนมุมเข้าก็เดินสายกลาง คือ เอาผักลงไปอาศัยต้มในหม้อเนื้อของพวกพรานป่า แล้วก็กิน แต่ผักนั้นล้วน ๆ เป็นตัวอย่างของผู้ถือมังสวิรัติด้วย "ฉันผักใน จานเนื้อ" พระเจ้าจักรพรรดินีบูเช็กเทียง มอบให้ราชเลขาธิการ ชื่อ "โง้วฉุ่นเท่ง" นำพระราชสาสน์และบาตรไพฑูรย์และสิ่ง ของอื่น ๆ ไปถวาย อ้างอิง [ แก้ไข] ↑ หนังสือจัดพิมพ์เฉพาะกิจชมรมธรรมทาน โดย ธีรทาส (ตำนานโรงเจ) ↑ เล่มที่ ๒ หนังสือชุด ศิษโง่ไปเรียนเซ็น ↑ หนังสือธรรมทานเรื่องศิษย์โง่ไปเรียนเซ็น เล่ม 1 (ณ.
ภาษาปัญจาบ [ แก้ไข] รากศัพท์ [ แก้ไข] จาก ภาษาอาหรับ تَصْوِير ( ตัศวีร) คำนาม [ แก้ไข] ਤਸਵੀਰ ( ตสวีร) ญ. ( ศาหมุขี تصویر ) รูป ภาพ